ทุกคนมีเสรีภาพในการตัดสินใจและแสดงออก ซึ่งภาระที่ตามมาด้วยกันกับเสรีภาพที่ตัดสินใจหรือกระทำนั้นคือหน้าที่ความรับผิดชอบ ถ้าเราตัดสินใจหรือทำอะไรลงไปแล้วและไม่รับผิดชอบ หรือปล่อยปละละเลยทิ้งให้คนอื่นที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจมาแก้ไขหรือรับผิดแทน แสดงว่าเรากำลังล่วงล้ำสิทธิของผู้อื่นอยู่หรือเปล่า?
เมื่อครั้งเราเป็นผู้ใหญ่ หรือมีอำนาจหน้าที่หรือตำแหน่งที่สูงขึ้น เราก็ควรจะมีความรับผิดชอบมากขึ้น ตำแหน่งหน้าที่ไม่ควรเป็นเพียงยศถาบรรดาศักดิ์ หรือสถานะทางสังคม หรืออะไรก็ตามที่เอาไว้ประครองอีโก้ของตัวเอง
ตำแหน่งและหน้าที่ที่สูงขึ้นหมายถึงเราควรมีความรับผิดชอบมากขึ้น ควรทำตัวให้เป็นแบบอย่าง และระมัดระวังในการตัดสินใจรวมถึงการแสดงออกในแต่ละบริบทโดยคำนึงถึงความถูกต้องเหมาะสม ไม่ใช่ความรู้สึกของตัวเองเป็นหลัก
ผมมักได้ยินหลายคนที่ตำแหน่งสูงแล้วบ่นพึมพัมว่า ทำแล้วรู้สึกไม่ดี มีปัญหาหนักใจนอนไม่หลับ เพราะอารมณ์แบบนี้เลยทำอย่างนั้นออกไป ฯลฯ พี่ครับ ถ้ามันง่าย ถ้ามันเป็นอะไรที่คนทั่วไปพอทำกันได้ แล้วพี่จะมาอยู่จุดนี้ทำไม เป้าหมายกับความรู้สึกส่วนตัวยังแยกกันไม่ได้แล้วจะเป็นแบบอย่างที่ถูกต้องเหมาะสมให้กับคนอื่นที่อยู่ใต้บังคับบัญชา หรือเป็นผู้นำของทีมได้ยังไง
บางทีเป้าหมายไม่ได้แคร์ว่าเรารู้สึกยังไง
ความเป็นผู้ใหญ่คือการทำตามหน้าที่ที่ได้รับ รู้ถึงความถูกต้องเหมาะสมในการตัดสินใจและปฏิบัติ ไม่ใช่มีตำแหน่งสูงส่งแล้วตัดสินใจไม่คิดหน้าพะวงหลัง ทิ้งภาระจากการตัดสินใจของตัวเองให้กับคนอื่น หรือปัดความรับผิดชอบ หรือหาคนมาแบ่งเบาความรับผิดชอบนั้นๆ
ความเป็นผู้ใหญ่อาจไม่เกี่ยวกับช่วงอายุเสมอไป ความเป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่การวางมาด หรือคิดว่าต้องมีสิทธิ์ในการควบคุมอะไรหลายๆอย่างให้กับคนอื่นทั้งครอบครัว ทีมงาน หรือผู้ใต้บังคับบัญชา มันก็เหมือนกับความเป็นผู้นำที่ผู้คนไม่ได้ตัดสินเราจากสิ่งที่เรารู้สึกหรือเป็นอยู่ ผู้คนตัดสินเราจากสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราปฏิบัติ