Birthday anniversary
หลังจากวันเกิดของผมแล้วสิ่งหนึ่งที่มีอายุเพิ่มขึ้นก็เห็นจะเป็นบล็อก Jir4yu.me นี่ มีหลายสิ่งหลายอย่างผ่านเข้ามาในช่วงปี บทความมากมายที่เกิดขึ้นล้วนเพิ่มมากขึ้นจากเดิมหลักสิบเป็นหลักร้อย ความรู้สึกต่างๆ ถูกถ่ายทอดออกผ่านตัวหนังสือเยอะขึ้น ความสัมพันธ์ที่มีต่อบล็อกแห่งนี้ก็ยิ่งเพิ่มขึ้นๆ ตามไปด้วย แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยตั้งแต่แรกก็เห็นจะเป็นความตั้งใจ และ อุดมการณ์ที่คิดจะถ่ายทอดเรื่องราวบนบล็อกนี้ ผมยังต้องการให้มันเป็นบทความที่ส่งผ่านจากความรู้สึกที่เกิดขึ้นตามช่วงเวลาอย่างตรงไปตรงมา อยากให้เรื่องแต่ละเรื่องที่เขียนช่วยเตือนถึงเรื่องราวต่างๆ ทั้งที่น่าประทับใจ และ เสียใจ เก็บไว้ตามช่วงเวลาที่รู้สึกนั้นๆ..
ผมคิดถึงวันแรกที่เริ่มเขียนบทความลงไปได้ดี มันเหมือนเด็กมหาลัยที่ต้องการแค่จะเขียนอะไรเป็นของตัวเองบ้าง อยากจะบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ไม่อยากจะใช้หนังสือหลายเล่ม ไม่อยากใช้น้ำหมึกจากปากกาหลายต่อหลายด้าม แค่อยากจะมีบล็อกไว้เขียนเล่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นตามช่วงวัยเพียงเท่านั้น.. ผ่านมา 3 ปี มีเรื่องราวที่แสนเจ็บปวดให้เป็นทุกข์มากมาย ผมได้บันทึกมันด้วยความรู้สึกที่มีอย่างตรงไปตรงมา เพื่อจุดประสงค์เดียวในวันข้างหน้าคือ ให้มันเป็นเรื่องราวที่ช่วยย้ำเตือนวันเวลาที่เราผ่านมันมาได้ ให้วันข้างหน้าเราได้บอกตัวเองเมื่อได้เจอเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตว่า “เรื่องแย่กว่านี้ ก็เคยเจอมาแล้ว เดี๋ยวมันก็แค่ผ่านไป” ให้มันเป็นบทความที่ช่วยย้ำเตือนทุกการตัดสินใจที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต..
ปีที่ผ่านมา เป็นช่วงที่ผมเริ่มทำงานครั้งแรก เป็นช่วงที่กำลังผลัดเปลี่ยนความคิดจากเด็กมหาลัยธรรมดาๆ ให้กลายเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบการงานมากขึ้น ให้มีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เจอคนมากขึ้น ปัญหามากขึ้น ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ จากใครหลายต่อหลายคน ได้เรียนรู้นิสัยของคนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมือง ฝืนความรู้สึกบางอย่างที่ตัวเองมีให้ผ่านพ้นเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นบางเรื่อง จนบางครั้งก็หงุดหงิดกับเรื่องต่างๆ อย่างไม่เป็นเรื่องที่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการหวงความเป็นส่วนตัวที่ตัวเองสร้างขึ้น มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราพามันออกไปจากข้างในไม่ได้ หลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องการจะปิดบังสิ่งที่เราเป็นอยู่จริงๆ หลายสิ่งหลายอย่างที่เราเพียงแค่ต้องการทดแทนจุดที่เราคิดว่าด้อยค่า หรือ ปมข้างใน
การเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม ผู้คน ครอบครัว ความรัก ความรู้สึก ทั้งหมดทุกเรื่องที่มี สุมเข้ามาอยู่ในใจ.. มันทำให้เราสับสนกับวันข้างหน้า การตัดสินใจข้างหน้า จนบางที เราก็คิดว่าเราอยากจะร้องไห้เพื่อให้พาเรื่องราวเหล่านั้นไหลออกมาจากความรู้สึกนึกคิดทั้งหมด เราไม่อยากจะรับรู้เรื่องราวบางเรื่องเหล่านั้น เราอยากจะหนีไปให้ไกลจากความวุ่นวายจากสิ่งต่างๆ ที่พยายามจะทดสอบความเข้มแข็งของจิตใจ จนมันทำให้เรารู้สึกว่าเราหนีมันไม่พ้น สิ่งเหล่านั้นยังคงหลอกหลอนให้เราเตือนตัวเองทางอ้อมว่า “ทำใจยอมรับไปเสียดีกว่า”
เป็นปีที่ผ่านไปอย่างเหน็ดเหนื่อยแต่บางที มันก็เหมือนจะเป็นปีที่สวยงามหากมองย้อนกลับมาจากวันข้างหน้า, เพียงแค่ตอนนี้.. ผมยังไม่รู้สึกอย่างนั้น ก็นั้นเอง.. ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันมานับจากวันแรก Jir4yu.me